TOP Banał

Wiosna tuż tuż, a na listach przebojów nadal stare, zeszłoroczne hity. Na brytyjskich i europejskich TOP 10 wciąż króluje Gotye, ze swoim „Somebody that I used to know” (wałkowany na każdej stacji non stop, do znudzenia), Adele „Someone like you” oraz niezbyt może w Polsce znana Ellie Goulding wyśpiewująca „Your song”.

Dlaczego o tym piszę? Ano dlatego iż zadziwia mnie fenomen tychże piosenek. Pozornie prosta linia melodyczna, kilka chwytów na krzyż i wszyscy się, za przeproszeniem jarają jak świnie, bo łatwo będzie samemu zaśpiewać. O Gotye może nie będę się zbytnio rozwodzić, Pan ewidentnie nie przypadł mi do gustu. Wolę słuchać coveru zespołu Walk off the earth, który zrobił ogromną furorę na youtube. Swoją drogą podeszli do piosenki z przymrużeniem oka, świetna podróbka, lepsza od oryginału. Mieli dobry pomysł, doskonale wiedzieli, że to się spodoba i sprzeda. Dzięki smutnemu, nagiemu gościowi stali się sławni. Chyba mają dobrego PRowca.

Adele, kiedyś niszowa i nieznana, mało kto pamięta jej piosenkę „Chasing pavements”, którą ja osobiście wielbię razem z teledyskiem. W zeszłym roku piosenkarka wróciła do łask za sprawą „Rolling In the deep”, które było, minęło. Natomiast wspomniane „Someone like you” zapewniło jej sławę na wieku wieków. Dlaczego właśnie ten utwór? Bo teoretycznie jest banalnie prosty, wpada w ucho i łatwo jest go zagrać. 4 chwyty, czasem w przewrocie, powtarzające się w kółko przez milion taktów. Czyli to co lubią słuchacze, nie za dużo nut. 

Sprawa ma się podobnie w kwestii Ellie, w Polsce niestety jeszcze niezbyt znanej, ale mam nadzieję, że się to zmieni w najbliższym czasie. „Your song” jest utrzymana w klimacie typowych brytyjskich, popowych piosenek (choć cała płyta jest pomieszaniem różnych stylów) bez żadnych udziwnień, kadencji zwodniczych, zawieszonych itp. Opiera się na 5 akordach (g B Es c F, czasem d, tak dla odmiany), mimo tego porywa i jest również teoretycznie banalnie prosta do wykonania.

Dlaczego ciągle używam sformułowania teoretycznie banalnie prosta? Nucić i wyć pod prysznicem potrafi każdy, ale kiedy trzeba usiąść za fortepianem, wziąć gitarę do ręki i wybić rytm na perkusji pojawia się problem. Z pozoru najprostsza pieśń okazuje się nie lada wyzwaniem. Nikt nie zagra wokaliście linii melodycznej, która w swojej prostocie jest cholernie skomplikowana, bo to nie profesjonalne. Wszyscy więc robią covery na jedno kopyto, niemiłosiernie fałszując i niszcząc piękną prostotę. W tego typu utworach należy zachować szczególną ostrożność, bo w koncertowy sposób można zepsuć ich energię i urok.

Mój mały apel: jeśli nie znasz się na muzyce, nie potrafisz rozróżnić hitu od kitu, banału od hardcore’u to proszę nie zabieraj się za covery. Mnie osobiście uszy bolą po przesłuchaniu paru jakże wspaniałych wykonań wyżej wymienionych piosenek. Wiosna idzie, więc cieszmy się pogodą i spacerami, a nie domowymi studiami nagrań.

Ellie Goulding "your song"